Sonbaharın rüzgarı hüzün olup
Yüreğime dokunuyor ağaçlar gibi
Yeşil yapraklarımı döküyor
Giden gençliğim gözümün önüne geliyor
Yarı uyanık dalgın halimde
Serap olup uzaktan hatıralar bana el salıyor
Maviden griye dönüyorum beyaz bulutlarım
Kül rengine dönüşüyor yağmur toplamaya başlıyor
Henüz gürültüsü olmayan yıldırımlar çakıyor
Ilık rüzgarı biraz daha soğuk esiyor
Sirayet ediyor damardan iliklerime
Baktığım her yana yanık turuncu tonları
Yansıyor onu izleyen göz perdelerime
Kocaman bir boşluk içinde
Savuruyor beni henüz adı konulmamış bir fırtına
Anlamlarım anlamsız oluyor birden
Aklımın karışık koridorlarında
Geceleri uzun geçen saat geçmez gibi geliyor
Dalınca düşünce ışık o sokaklarına
Bildiğim yönümde siliyor hafızamda
Dolandırıp duruyor aynı yerde
Hayallerin hapis edilmiş çıkmaz sokaklarında
Hoşça kal diyorum gidip te gelmeyen günlere
Selam veriyorum bakarak o günlerde
Çekilmiş fotoğraflara biraz sarmış güz gibi
Ya da solmuş siyah beyaz haliyle
Nereye dokunsam hatıralar fışkırıyor
(
Sonbaharın Rüzgarı Üstüme Esiyor başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
4.09.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
