İnsandan Çok Doğayı Sevdim
Yalnızlık yaradana mahsus
Lakin kular kulu yalnızlığa zorluyor
Gidesim var ıssız bir orman ettiğine
Tahtatan bir odun kulübe
Önü açık balkon sandelyesi
Oturup huzur veren doğa dinlemek istiyorum
Kuşların dalara konması
Esen serin rüzgarı
Kenarında akan deresi
Baktığımda önü açık manzara
Stresi azaltan bastığında toprak ana
Yağan yağmur sonrası açan gökkuşağı
Islanmış bitki yayar güzel koku
Birleşince toprak ile ararsan huzur
İnsanı değil doğayı sev boşa denmemiş
Çünkü doğa insan gibi iki yüzlü değil
(
İnsandan Çok Doğayı Sevdim başlıklı yazı
ÖNDER_34 tarafından
17.11.2022 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
