Bir kutuda sıkışıp kalmak, adımı unutmak
Yalnızlığımın dibine doğru hayattan ,uzaklaşmak
Son demlerini yaşıyorum yalnızlığımın
Katre katre yaş akıtmadan söylenmeden
Sürükleniyorum sanki bir ölü gibi,
Varlığım yokluğumla birleşmiş gibi
Eski ben şimdiki beni öldürmüş
Yokluğum yalnızlığımla gömülmüş
Bir zemheri soğukları çökmüş
Ruhum soğumuş,kurtaramıyorum
Dayanamıyorum, haykırıyorum
Toprağın altındaki ölmüş cesedime bakıyorum
Didem Sevim Çapkurt