Bir felaketin ardından
Bakıyoruz gözlerimiz yaşlı
Yüreğimizde sonsuz bir acı
Çaresizliğin verdiği elem.
İnsanlar aç susuz korku dolu
Utanıyoruz sıcak yataklarımızda yatmaya
Yemek yemeğe ,su içmeye utanıyoruz.
Küçücük bebekler ölürken yaşamaya utanıyoruz.
Kayıp gidiyor hayatlar
Yok oluyor aileler.
Bitiyor umutlar.
Bogazlarımız düğüm düğüm
Haberleri dinlemekten utanıyoruz