ÖZLÜYORUM ANLIYORMUSUN!
Ne zaman özlesem tarifsizce
Anlatıyor yürek seni kaleme
Kalem yazar durur şiire
Dertleşiyorum
Kendimce
Şiirlerimle
Susuyorum kendime bile
Satırlarım konuşuyor yerime.
İkimizde bazen suskun kalınca
Hasret sarmalayıp bizi sarınca
Boyun büküp güller solunca
Çaresizlik kalbi yorunca
O an durur zaman
Acının ortasında
Canım yanar
Ve kalbim kanar yalnızlığımda.
Lal olur ya dilin konuşamazsın
Bağlanır ellerin sarılamazsın
Sallanır yaprak gibi bedenin
Özleyince ben böyleyim.
Sensizliği nasıl anlatayım sana
Cümleler yetmiyor anlatmaya
Yokluğuna sarılıyorum
İçime kapanıyorum
Ne sen sor
Ne de ben söyleyeyim
Derler ya işte; Çokca öyleyim.
Çaresizce, çaresizliğime
Çareden çare arıyorum
Ölünür mü özlerken
Ölmüşüm gibi özlüyorum.
Sensizim meçhullerdeyim
Deliyim divaneyim
Şaşkınım avareyim
Mecnun misali çöllerdeyim
Tanınmaz biçare hallerdeyim.
Hayata kırılıp küsüyorum
Kanatsız pervaneyim
Uçamıyorum göçemiyorum
Kendi eksenimde dönüyorum.
Bulutsuz bir yaz yağmuruyum
Toprağıma hasret gibiyim
Yağsın yağmur gözlerim
Can bulsun canımda bedenim.
Hissetmek isterken ruhum
Dokunmak istiyor ellerim
Okşanırken sevgiyle yüreğim
Özleniyorum ki hissediyorum
Çok özlüyorum bil istedim.
Özlem nidalarımı duymanı istiyorum
Candan öte bildiğim anlıyor musun
Feryat ediyor hasretinden yüreğim
Dualarım dilimde cana vuslat dileğim
Özlemiyle yandığım, canda cansın dediğim.
01. 04 2023
Kalb'i Hazan
