Sonbahar vakti gönlümde
Kalmamış yaz mevsim döngümde
Mahzun, muzdarip kalbimde
Yapraklar dökülmüş sen gittiğinde
Hayat ağacımdan yaprak yaprak dökülen
Ecel gelmeden topraktan sökülen
Sonbahar diye kalbimden kopup süzülen
Seninle büyüyen, sonra sensiz kalan kalbim
Başında mı ortasında mı sonunda mı
Yolun neresinde kaldım bilemem
Sen mi ben mi onlar mı
Sadetimize kim kıydı bilemem
İstemem iyilik güzellik kimseden
Güvenemem kaçarım artık herkesten
Meyve verecek gönül ağacımdan
Şikayetçiyim bir yaprak dahi koparan herkesten