Ey ruhumun özü olan ilahi!
Gönlümün sahibi olan sensin vallahi,
Sensin gönlümde olanları bilen,
Sensin Nebinden uzak kalmış kulunu seven.
Daralıyorum , gönlüme bu çağ ağır geliyor,
Yarınlardan kötü bir kasvet geliyor ,
Sen olmazsan, mahzun gönül kimi biliyor ,
Seni bildiği için kendine lâ tahzen diyor,
Boğuluyorum, bu çağ koca bir nasipsizlik,
Nebiyi Ekremden nasiplenememiş bir uzaklık,
Yoktur bizim bir fahri kâinat efendimiz,
Ancak ve ancak rahmet eden rabbimiz.
Korkuyorum ya ilahi!
Kaybolup dalalete düşmekten,
Senden diliyorum bizatihi,
Esirge kulunu , asrın tarzına düşmekten