Ne yapsam bilmiyorum, bu nasıl bir yangındır,
Gözlerin hayalimde, düşlerime yakındır.
Gönlümde yer etmişsin, sanki yazılsın diye,
Sensizliğe esirim, savrulurum her yöne.
Rüzgâr esse yüzüme, adını fısıldarım,
Duyarım bir nefesle, kalbinde var mıyım ben?
Ömrümü adadım ben, yollarında çürüdüm,
Sessizliğe tutunup, beklerim her anını.
Gidişin bir fırtına, izlerin silinmiyor,
Gecelerce sessizce feryadım yükseliyor.
Gökyüzüne sığmadı içimdeki özlemin,
Yıldızlara anlatır, yanarım hasretinle.
Sensiz hayat soluktur, ne renk var ne de bahar,
Bir tek gölgen yeterdi, dağıtırdı efkârı.
Öyle bir gün gelir mi, çözülür mü bu esrar?
Düş mü gerçek mi bilmem, dünyada seni görmek.
Gözümde bilmesen de, sen en tatlı baharsın,
Ne değerin ölçülür, ne de yerin bulunur.
Sesin rüzgâr gibidir, ruhuma dokunurken,
Gözlerin bir masaldır, bakan asla unutmaz.
mesakin
20/03/2025
