Ben bıraktım dostlar, sizde bırakın.
Deste deste paket dizmiyorum ben
Ben bıraktım dostlar, sizde bırakın.
Çocuk yaşta başlamıştım içmeye,
İmrenirdim, paket cepte gezmeye,
Hiç lüksüm olmadı, marka seçmeye,
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
Püskül(*), vızzık(*) ne bulursam içerdim,
Çocuk yaşta ben kendimden geçerdim.
Göstermezdim sotelerde gezerdim
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
Sigaraya özentiyle başladım,
Yaşlanınca sert kayaya tosladım.
Onun için bilmem kaç yaş yaşlandım
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
Günden güne içtiklerim çoğaldı,
Böyle olacağı gayet doğaldı.
Her topluma zehir gibi kokardı,
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
İçerdim art arda doymazdım yine,
Öksürdüm uyandım her sabah güne,
İçer miydim, bilmem dönseydim düne,
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
Otuz beş yıl içtim duman savurdum,
O körpecik ciğerimi kavurdum,
Hasta oldum dostlarımı çağırdım,
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
Sigarayı hiç bırakmam sanırdım,
Çocuk yaştan bu mereti tanırdım.
O olmazsa hayat olmaz sanırdım,
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
Şimdi yatıp çok rahat uyuyorum,
Geç yatsam da, uykuya doyuyorum,
O günleri şiddetle kınıyorum,
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın.
Maliyet bir yana zehir’i sana,
Çektiğin nefeste işliyor kana,
İçmemek iyisi sorarsan bana,
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın
Akla düşmüyor mu? Bazen düşüyor,
Bir bardak su hevesimi kesiyor.
Bak Mahir içmiyor, güzel yaşıyor
Ben bıraktım dostlar sizde bırakın
