Düşürdün sevdaya halimi sorman
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Ne yapar diyerek kafanı yorman
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Çile tezgâhında sökülür bezim
Kaybolur dünyada kalmaz’ki izim
Takatsiz kalmışım yürümez dizim
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Ben’ki Mecnun sensiz şimdi hazan/ım
Bu sevdaya her’gün şiir yazan/ım
Gündüz yaptığını gece bozan/ım
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Volkan var içerden yanar yüreğim
Sen/sin bu dünya’da benim gereğim
Sen idin hayalim sen/din ereğim
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Arıyorum seni nerdesin nerde ?
Aklımı yitirdim kalmadı serde.
Bozuldu tutmuyor sazım da perde
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Seher vakti esen serin yellere
Derdimi dökerim dertli tellere
Atayım kendimi azgın sellere
Sevdanla bitirdin, Mecnun’u Leylâ
Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ