Kör kuyularda Yusuf'u arayan 
Bir garip Züleyha'yım ben.
Dilimde hüzzam makamı bir şarkı ile yol alırken 
Yarınlara geçit vermeyen dehlizlerde 
Ne gökyüzünde ki ay yoldaşım olur 
Nede şimal bir çıkar yol gösterir.
Başı sonu belli değil düştüğüm girdapların.

Sam yelleri kavururken gün yanığı tenimi
Kızgın çöllerde yol alır
Her gördüğüm vahaya yâr diyerek koşarım
Gün aşıp giderken 
Kara duvaklı gecenin koynuna
Titrek kandilin ışığı altında 
Gönlüme bir avuntu ararım.

Bin bir gece masallarından yola çıkar 
Olmayacak düşler,
Pembe hayaller kurarım
Yâr peri padişahının oğlu
Ben ise öksüz yetim küçük kız.
Oysa bilirim ;
//Ben imkansız aşklar için yaratılmışım//
Yine de umuda gebedir yarınlarım

Gün gelir yanılır 
Gün gelir aldanırım
Gözyaşlarımın tuzu gizlenirken yanaklarımda ki gamzelerime
Bilirim gönlümü avutmaz 
Ancak elleri kandırır 
Günah olduğunu bile bile söylediğim kuyruklu yalanlarım
Görenler zannedecek ki yıkılmaz koca bir dağım
Oysa ben;
Bir yudum sevgiye susamış
// gölgesi büyük kendisi küçük bir kadınım//

Sevdim,
Sevildim desem de 
Bilirim havlimi
Vefasızlar yurdunda dile düşmüştür sevdalarım.
Yinede vaz geçmem sevdamdan
Kör kuyularda Yusuf'u arayan
Bir garip Züleyha'yım ben
Varsın Kızgın çöl gecelerinde hüküm giysin yalnızlığım

 

Emine Öztürk


( Bir Garip Züleyha başlıklı yazı EMİ ÖZTÜRK tarafından 18.07.2012 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.