Şu gönül var ya şu gönül !..
Ne hatır dinler ne gönül..
Ba’zan da estiriverir,
Olur sana deli gönül…
–Bıktım,usandım ben senden;
–Terk et artık beni gönül !.
Ne dedinse hep dinlettin,
Çile çektirdin,inlettin !
Rahat yüzü göstermedin…
Beni perperişan ettin !..
–Yettin ha canıma yettin !..
–Ne yapayım seni gönül ?!.
Ot’a kondun,ses etmedim,
Hep sen buldun,ben seçmedim..
Ne yaptınca,ne ettinse;
Sevgilimden vazgeçmedim..
–Bıktım ,usandım ben senden,
–Bak terkettim seni gönül..
Ne yaptın gönül ne yaptın ?!
Onurumu pula sattın!.
Diyar-diyar gezdirdin de,
Dertlerime dertler kattın…
–Dertler artık fazla geldi..
–Ne yapayım gönül seni?!.
Başedemedim seninle..
Nolur beni birkez dinle..
Kölen miyim ki senin ben ?
Akıllansan edebinle..
–Hep ardından sürükledin..
–Ne yapauım seni gönül ?!
Cemalettin,sitem ettin..
Gönlünü gönülden ettin..
Bırak bildiğini yapsın..
Derdim mi yok ki dert ettin ?
–Gönlümün gönlünü kırdın !..
Ne yapayım seni gönül?!..
Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-18.03.2005