İnsanların hayatları birer dünya düşününce. Bir dünyanın içinde binlerce dünya. Anlamak lazım her birini ya da en azından yakınınızdakileri… Anlamak şans vermek lazım. Ufacık bir umut ışığı, belki de güneşi olursunuz hayatlarında. Aydınlatırsınız her bir tarafını, merhaba, belki nasılsın, belki de gülen gözlerle sıcacık bir bakış… Ne kadar da anlamlı, özel hissettirir, yoksa; garip, ezilmiş çiçek misali kaldırımlarda...