ANA’mı gördüm rûyamda,kucaklayıp,gülümsedi…
“.Benim için ağlamanı kat’iyyen istemem ..” dedi..
“.İnsanlığın ihtiyacı sevgilere ve Aşk’adır,
RABB’ın kuluna lûtfudur,DOSTLUK ise bambaşkadır…
Biribirini sevmekle yaşayabilir İnsanlık,
YARATILAN’I SEVMEKTİR,GERÇEK YÜCE MÜSLÜMANLIK…
İnsan sevgisi ve DOSTLUK,ne gözde ne de kaş’tadır;
ALLAH ve doğa sevgisi,herbiri başka başkadır…
Sana vasiyyetim ne’ydi ?.Ne EŞ ne evlât sevgisi,
Ne altmış yıllık sevgili,ne yalan dünya niğmeti..
AŞK ile dolsun yüreğin,bir vakit kapatma AŞK’a !..
Pek yücedir insan gönlü,herbir vakit aç’tır AŞK’a..
Her ne’yi sevmiş olsan da,RABB’ı sevmelisin başta;
Sevmiş isen,sükrediver..AŞK’a düştünse genç yaşta…
AYET’i düzgün anlamak,iyi tefekkür etmekle,
Mevlâna’yı anlamaksa,O’nu gerçekten sevmekle;
ALLAH DOSTU olmak ise,takvada sabır etmekle…
DOSTUN ile Dost kalmaksa,sevgi,saygı göstermekle…”"
—- Birden uyandım..Ve düşündüm :
KUR’AN hükmünce İnsanın herbiri bir gerçek Ayet…
Tek sebebi DOSTLUĞUNDUR,şu an hayattaysam şayet…
Hergün,hayr dualarla inan ki seni anarım;
Tırnağına keder gelse bir ömürboyu yanarım !!..