ALLAH ağlatmasın..Gül koçum
gül..
( SIFIRA ÇARPARSANIZ SIFIR OLUR )İsimli kitabında,
ŞENOL KORAY ,
“..Tebessüm,iyilıklerin ayrılmaz bir parçasıdır..
Gönüldeki güzelliğin dudakta kıvrılmasıdır..” diyor
ve ekliyor :
“..Tebessümün sıcaklığı eritir buz dağlarını..” diye de
ekliyor…Ben de desem mi ki :
[ Gamzeli bir
gülümseme,açar
gönül bağlarını.]
Dedim işte..
————————————————
İlkokulda hocam dövdü, “..Ulan ! niye
güldün ! ” diye…
Dedim,hocam,( Arkadaşım benziyor sarı kedi’ye..)
Evde,sokakta
gülerdim,kahkaham taşardı evden..
“..Ne dellendi ?.” diye sorar,komşu,sarkıp pencereden…
Öyle olur-olmaz
gülmek,büyük ayıpmış,nedense ?.
Benim içim fıkır-fıkır..Susmak bilmezdim nedense..
.
Abim ciddi bir adamdı.,hoşlanmazdı kahkahadan…
Güldümmüydü..Bi çakardı !..Sebebini hiç sormadan..
.
Muallim Mektebinde, bir Edebiyat dersindeydim,
Kütüphanemiz vardı da, okumanın keyfindeydim..
MARK TVEN’den bir hikâye okutmuştu,hocam bize;
Dedi , ” Ulan bu ne böyle ? peehh !. yazıklar olsun size !.”
” Oku !.” diye bana verdi..Okurken çok
gülüyordum,
Yüzü asıktı hocanın,şimdi kızacak diyordum..
“..Karılar gibi
gülme layyn !..” Arkalardan gelmişti ses…
Hepimiz buz gibi olduk..Kimse almıyordu nefes…
“..O,anlıyor da
gülüyor,sen anlamazsın ki teressss !.”
Böyle söyleyen hocaydı,arkalara bakıp,ters-ters..
Beni,tek O anlamıştı..Çok seviyordum mizah’ı;
Anlayan
gülerdi elbet,var mı ki b
aşka izahı ?.
Yedek Subay’da
gülmüştüm, Yüzbaşı’nın suratına;
Acayip binişi vardı,o güzelim,Kır At’ına…
Güldüm diye hapis verdi..( İç Hizmet Hükmüdür..) deyip,,
Topbaşına çadır kurup,bir gün yattım,boyun eğip..
Aslında çok iyimserdim,kahkaham eksik olmazdı..
Enazından
gülümserdim,suratım hiç asılmazdı…
PATLAT BİR KAHKAHA !.derdim,Boşveeer..ne olursa olsun..
İsteyen saçını yolsun,isteyen zırlasın dursun!.
Biri bana küfür etse,tutup,ona saldırmazdım;
” Kötü söz sahibinindir..” der de geçer,aldırmazdım..
Görüştüğüm insanlara bir de nasihat çekerdim:
Gülün,
gülümseyin her an,kahkahalar atın ! derdim..
Güllük,
gülistanlık olur,kimilerinin hanesi,
Gülmek,
gülümsemek için bulunur bir bahanesi..
—- BİRİNCİ BÖLÜM SONU..
Mehmet Cemalettin Bayhan-ERDEK-12.02.2007
