PUSUDA SUSKUN GECE


 
Söndü tek tek lambalar karanlıkta tüm şehir
Neye gebe bilinmez pusuda suskun gece
Kimi tatlı uykuda kimi çekerken kahır
Kapalı hanelerde yaşananlar bilmece

 

Odamı adımlarken bir ileri bir geri
Koptu içimde çılgın fırtınalar boranlar
Yıldırım düştü gönle duman kapladı seri
Yârinden ayrılmayan bu durumu zor anlar

 

Yağmurla sırılsıklam ıslanan Ankara’da
Sokak sokak dolaşıp aradım izlerini
Yüreğimde açtığın onulmayan yarada
Hiç sönmeyen ateşin külledim közlerini

 

Seller gıpta ettiler gözümden akan yaşa
Belki bir umut diye sağa sola bakındım
Bedenim yaşasa da ruhum döndü naaşa
Bu gece ben ölüme nefes kadar yakındım

 

Ayrılık koyu acı hasret içimde sızı
Biterken kara gece çekilmez oldu ayaz
Gönül bu söz dinlemez isterken imkansızı
Olmayacak dualar dilimde bitmez niyaz

 

Kalmadı yüreğinde aşktan yana bir seda
Gelmişti yolun sonu farkındaydı Nilüfer
Tek başına kalsa da sevgine olmaz geda
Dönüşü yok gidişin kararlıydı bu sefer

 
 
NİLÜFER SARP
 
 
( Pusuda Suskun Gece başlıklı yazı Nilüfer Sarp tarafından 6.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.