Bıktırdın Felek…

 


Ceylan olup çıktım dağlar başına
Akıbet düşürdün avına felek
İnsaf eyle bak şu gözüm yaşına
Çağlatıp selimi bıktırdın felek…
 
 
Turna oldum kanat açıp uçmaya
Semalarda çiçek gibi açmaya
Diyarlara niyet ettim kaçmaya
Kırarak kolumu bıktırdın felek…
 
 
Bir ağaç misali bende yeşerdim
Hava, su, toprakla kendim yeterdim
Yenilsem doğaya yine biterdim
Kuruttun dalımı bıktırdın felek…
 
 
Kaybolan ruhuma akacak yolsam
Denize karışan bir dere olsam
Mavinin dibinde huzuru bulsam
Bozarak yolumu bıktırdın felek…
 
 
Dikenli gül idim yârin bağında
Misler kokacaktım gençlik çağımda
Solundaydı yerim olmam sağında
Boş koyup elimi bıktırdın felek…
 
 
Dertli çalıp sazı kalpte nahoşsam
Dostlarla iyiyken şimdi mayhoşsam
Kendi âlemimde bazen sarhoşsam
Kopardın telimi bıktırdın felek…
 
 
Seher; dünya böyle, kurulmuş mekân
Sana nasip olan yol ile erkân
Kupkuru gövdede sadece bir kan
Boşalttın dolumu bıktırdın felek…
 
 

30.01.2013_____________Seher_Yeli Seher Zerrin Aktaş
 
( Bıktırdın Felek… başlıklı yazı Seher_Yeli tarafından 8.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.