Gönül Kandili
İçimde bir saray var, hiç benzeri olmayan
Mihman gelesin diye kapısı açık kaldı
Gönlümün tek gülüsün, hiç bir zaman solmayan
Kokun aklımı aldı, fikrim dolaşık kaldı
Gökyüzüne bakardım, Ay semada yüzerdi
Gözlerim onun ile saatlerce gezerdi
Bir Yıldız kaydığında, bu hal beni üzerdi
Yine bir veda mıydı? Ruhum karışık kaldı
Bunca yıl geldi geçti, ben hala dünlerdeyim
Gece ile gündüzün arasında perdeyim
Seni ararken yittim, bilmiyorum nerdeyim
Evsiz, barksız ortada serseri aşık kaldı
Alemdeki her nesne, benim için bilmece
Bir başka âlem gördüm, sen gönlüme girince
Ne Ay kaldı ne Yıldız, sevdan yandı her gece
Gönül kandili denen, sönmeyen ışık kaldı
Dedim ki Abdulhadi, veda vakti yaklaştı
Kapkaraydı saçların, günden güne aklaştı
Yolun sonu demek ki gün bitti, Güneş aştı
Bütün şıklar elendi, önümde tek şık kaldı
.
(
Gönül Kandili başlıklı yazı
A.Hadi BAY tarafından
8.04.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
