Yetim  yoksul  bir  çocuk,  yalnýz  gurbette.,

         Anlatamaz  acýlarý, bu  birkaç  kelime.

         Küfürler  etmiþtim, o  zaman,  ne  geldiyse  dilime.

         Dua  edemezdim,  beni  dünyaya  getirenlere  elbette!

         Çocukluk  çaðýmda,  çok  defa  isyankar  oldum.

         Gurbette  kimsesizdim,  nisyanla  doldum.                                                                                                                                                                                                                    Bir    Bir anda  duyduðum  yazýk  ki  acý  ve  kindi.

         Ne  kadar  piþmaným  Tanrým,  biliyorsun   þimdi:    

         Hamd-ü  sena  olsun   san  ey  yüce Tanrým, !

         Kimi  zaman  aç  kaldýysam  da,  þimdilerde  tok karným,

         Senden  yardým  gelmeyeydi  þimdilerde  ben  yandým!

        Bazen  günah  iþledim,  bilirsin  ya  þeytana  uydum

         Gençlik  ateþi  bu  ya,  hiç  sönmeyecek  sandým,                                                     

        Çileli  geçse  de  gençliðim,  geri  gelmeyecek  anladým.

        Öyle  zaman  geldi  ki,  tövbekar  olup,  zikrine  daldým

        Yalanmýþ  bu  alem  geç  de  olsa  inandým.

(Þiirlerime  güzel sesiyle deðer kattýðý için

 Güzin hanýma teþekkürler)