bu dünyayı yeniden yapabilir misin

öpebilsem asılmış geceni
gökkuşağını yeniden örsen renklerine
sahi gökyüzünü ne tutar
söyler misin hece hece kadınım

 

tozlanmış çatlakların içinde solan renkler
oysa umut koruyordu saf gülüşü
ve hepimiz nasıl durmak istiyorsak
sayısız kere hesapsızca
öyle durduk gece a/yazında

 

peki karanlığa salalım o düşü
boşluğu da kırdık diyelim, kadınım
köhne yataklar, terli yastık tamam
ölümlerle mi beslenir bu gökyüzü
yalınayak veya ayaklı mutlak uyumadan
ve gıcırdıyan aynalar susmadan
söyleme

 

aynanın ucu ustura kadınım
nasıl yaklaştırayım dudak harlı

kendime tutsağım anlıyor musun
sana esrik
bir umut kalsın istiyorum örülmemiş
bir iz kalsın çözülmesi için yarına
kopmadan duran sessizce
ama gözlerinin sesinde
( Gözlerinde Gökkuşağı Taşıyan Kadın başlıklı yazı cahitbozkurt tarafından 15.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.