Sükût



rüzgarı biçti nefesim
harman yerinin kuru sapları gibi
savruldu kelimelerim
ucu sivri dirgen dilim
incittim incindim



çok konuştum çok yoruldum
bilen anlamadı anlayan bilmedi
çizdim kendimi akça kağıda
katladım gemi yaptım
saldım ummana daldım ummana



sırrım alem içre
halim bana ayandır



've sükût…
tefekküre duran derviş gibi narin;
sızı ince yara derin…'




sözün cana dokunduğu yerden susuyorum
kurusun dilimin iklimi
yağmur kaçkını feryadımda
yar yar çatlarken cümlelerim
hiçbir ifade doldurmuyor içini



işitme eylemime
ağır darbedir sesim



şiarım…
sus ve dinle!







Seyran Tankuş







( Ömrüme Serenad - 4 başlıklı yazı Seyran tarafından 16.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.