Gül Buz Tuttuğunda
Gül buz tuttuğunda gönül üşür
Mevsimsiz kar yağar kalbe
Soğumuş hisler eriyip giderken bilinmeze
Gül buz tuttuğunda anılarda üşür
Tabiat itiraz eder ayaz gecelere
Yaralı bir serçedir yürek
Donar soğuk bir cümlenin kederinde
Yıldızlar cezalıdır sanki
Gizlenirler ışıltısı silinmiş gözlere
Ümit vefasızdır gelmemiş
Söz verdiği masum bir hayale
Gül buz tuttuğunda sararır yapraklar
Dökülür yere karışır toprağa
Gömer tüm taze heveslerini
Aşk nerede ki der
Hani can verecekti köklerime
Hani goncalar vardı dalımda
Onlardamı parçalandı kurban oldu zalim bir ele
Gül buz tuttuğunda aylardan mayıs
Günlerden hüzün
Kanar yaprakları batar dikeni kendine
Kimse sormaz canın acıyor mu diye
Gül buz tutmuş kime ne.
Ş.AYDOĞAN / GÜLCENAZ
(
Gül Buz Tuttuğunda başlıklı yazı
Şükran Aydoğan tarafından
26.05.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
