Kavuşmak Günü Gelinceye Dek...
Sevdik birbirimizi;
Yarım kalan bir hikayeye kahraman,
Ayrılığa iki ayrı özne olamayacak kadar.
Ne bakmaya kıyamayacak,
Ne de bakıp doyamayacak kadar.
Ellerimizi birlikte ısıtamayacak,
Hasretlere yaren kalacak kadar.
Sevdik birbirimizi;
Kavuşup sarılamayacak
Ama hiç unutamayacak kadar.
Yan yana olamayacak
Ama dualarda hep kalacak kadar.
Dağları delmeden,çölleri aşmadan
Daha birbirimize kavuşamadan
Bir sevda ateşinde yanacak kadar sevdik.
Sevdik birbirimizi;
Buluşup hasret gideremeden,
Bir kez sevdiğim diyemeden,
El ele tutuşup gezemeden ,
Kavuşmak günü gelinceye dek sevdik.
Hasret?
Belki şimdi dinmez ama gözükür mavi ufukta!
Sevda?
Bitmez inan ,çoğalır çoğalır yanar bağrımda!
Kavuşmak?
Belki şimdi değil ama bir gün inan mutlaka!
(
Kavuşmak Günü Gelinceye Dek... başlıklı yazı
Abir–i Sebil tarafından
6/1/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
