1
Ölümden hiç
korkmadım,
Canımı allah
verdi allah alacak biliyorum
Yaşam ile
ölüm arasındaki
O incecik
çizginin tam kenarındayım şimdi
Azrailin soğuk nefesini ensemde
hissettim.
Elbet bir
gün ölümü tadacağız, öleceğiz…
Olur ya yanımda
olamazsan…
Cenazemde
bulunamazsan
Yetişemezsen
arkamdan el salla…
O incecik
yaşam denen çizgi
Bel ki de sırattan
da inceydi.
Ancak
ölümden başka
Her şey
yalanmış ona inandım
Ölümmüş tek
gerçek olan…
Öyle bir
çizgi ki
Gün olur
hayatı yaşanır kılar,
Gün olur
haytını biitirir
Belki
Allah’ın lutfu idi…
Yaşama
tutundum…
Ya
tutunamayan gencecik fidan…
“Yetişemezsen
El Salla” yazmış motoruna…
Rakip
tanımamış hayatta…
Hayat öyle
el salladı ki…
Arkasında
gözleri yaşlı anne-baba
Psikolojisi
bozuk, suçsuz
Ve intikam
duygusu ile yanıp tutuşan insanlar bırakarak
Öyle el
salladı ki…
Bir salladı,
pir salladı
Ateş düştüğü
yeri yakmadı bu sefer
Çevresini de
yaktı…
Sanki
kaderini, kendi yazmış
Kendi
celladı kendi olmuş
Azrail yetişmiş...
Sen...
Yetişemezsen
el salla…
O incecik
çizgi
Adeta pamuk
ipliği gibi
Bazen çok
narin hemen kopuverir
Gencecik
çocuğu ölüme çektiği gibi.
Bazen de sanki
olur halat dünyaları çeker,
İşte ben
halat misali pamuk ipliğine tutundum
Ve yaşamda, hayatta kaldım...
Ve
çaresizliği, tükenmişliği gördüm.
Sen, Yetişemezsen el salla...
İki gözümüz
birbirini göremez
Tıpkı
ellerimiz gibi…
Ellerimizde
aynı, avuç içi, tersini görmez
Yaşam ile
ölüm de el gibiymiş bunu anladım
Aynı olmasa
da,
Ne
ayrılabilir,
Ne de
birleştirilebilr…
O çizgiyi gördüm,
O soğuk
nefesi ensemde hissettim…
Yaşam denen
o çizgi öyle bir garip çizgi ki,
“Daha yeni
gördüm."
Dedirten,
şaşkınlık ifadeleri içeren
İncecik
çizgiymiş, bunu da öğrendim…
Sen!
Yetişemezsen el salla…
Mustafa Karaahmetoğlu
08.06.2013
*Yetişemezsen
El Salla* Kazada ölen çocuğun motorunda yazıyordu :(