Açan çiçek birgün yaprağın döker
Bu yaşta saçlarım döktürdün baba
Dertlerim çoğaldı ömrümü söker
Ateş ’ ten gömleği diktirdin baba

Senin adın Bu kalbimde hür yaşar
Düşüncem çığ gibi boyumu aşar
Yaralarım sarmak için kim koşar
Dostları kapından çektirdin baba

Yürüyorum senin gittiğin yolda
Ektiğin meyveler duruyor dalda
O tatlı sözlerin bulunmaz balda
Kalbime doğruluk ektirdin baba

Altmış’ı geçmiş ti kos koca beden
Çocuk ’ ları yetim bıraktın neden
Çekip gittin hoşça kalın demeden
ZİYANİ gözünde tekbirdin baba


Öztürk Erbek

( Baba başlıklı yazı Erbek tarafından 16.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu