Oturmuşum bahçede koltuğumda

Oyun oymayan çocukları seyrediyorum

Masum gözlerindeki mutluluklarını tada tada

Çıktı amcanın birisi hırsla koşa koşa

Dağıttı masum çocukların oyununu sırıta sırıta

Bağırdım haykırırcasına bırakın oynasın çocuklar

Çocukluğu yaşaya yaşaya umutla

Hayatları değişene kadar çocukça

Bir çocuğun ana vatanı oyunlardır

Çocukluğunu doya doya yaşamasıdır

Onların sevgisidir oyun

Çocuklar bana baktı hayretler içinde

Amca hala elindeki sopa ile çocukları kovalıyordu

Kan ter içinde.

Haklıydı belki çocukluğunu yaşamamış, kaybetmişti

Çocukluğunu yitirmişti  belki çocukluğunu yaşarken, bilinmezdi

Ama bilinen yaşayamadıklarımıza izin vermekti

Güneşin altında uyuyan çocukluğumuzun uyanmasına izin vermekti

Pes etti az sonra

Çocukları çağırdım bahçeme

Onlar oynadı ben seyrettim

Çünkü bende çocukken çocukluk dilimi kaybetmiştim

Yaşayamadım çocukluğumu, şimdi onların dilinde

Yaşıyorum kaybettiğim çocukluk dilimi

Artık hatırlıyorum çocukluk dilini

Yitirmiş olduğum çocukluk günümü, kendimi.

 

( Bağırdım Haykırırcasına başlıklı yazı kul mehmet tarafından 27.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.