Yetim Çocuk
Her akşam evine sıcacık ekmek götüren
İşçi bir babanın çocuğuydum ben,
elleri nasırlı, kir pas içinde ömrü geçmiş
yüreği sağlam, ezgin bir adamdı
hayatını çocuklarına adamış bir babaydı
kırılsa da kimseyi kırmazdı.
yıllarca yüreğinde ki acıyla yaşadı
şehit vermişti bu vatana
canından bir parçasını
hep ağlamaklıydı o masmavi gözleri
bir gün gülmedi,
mutluluk nedir bilmedi
hep evlatları için yaşadı,
onlar için mücadele etti hayatın kahpelikleriyle.
hep gizlemeye çalıştı
çocuklarından o büyük acısını
ne kadar gizlesede
ağlamaklı o masmavi gözler
her şeyi anlatmaya yetiyordu,
Bir gün, birgün bizi bırakıp gitti
onun bıraktığı gibi kaldım.
giderken bana bir miras bıraktı;
''Dürüstlük''
ve hep dürüst oldum, hiç yalan söylemedim
onun öğrettiği gibi yaşamaya çalıştım bu kahpe hayatı
Büyümedim ben hiç, büyüyemedim
onun bıraktığı,
yetim bir çocuk olarak kaldım hep
Melike Melis
/ Söz Yaşlarım
Şiirime sesiyle hayat verdiği için Mehmet Aküzüm Üstadıma sonsuz teşekkür ve sevgilerimle...(
Yetim Çocuk başlıklı yazı
Melike MELİS tarafından
29.07.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
