Ebedi alemde ruh idim
Sınav için yola çıktım
Şu dünyaya geldiğim de
Küçük masum bir bebektim

Adıma Erol denildi
Kısmetim hak’tan verildi
Türlü nimetler serildi
Önüme şükredeyim diye

Gençken kıymet bilmedim
Nimeti hep küçümsedim
Kısmetim daraldı birden
Genç çağım geçti aniden

Büyük bir boşluğa düştüm
Elimden tutan hiç olmadı
Tırnağımla kaza,kaza
Uğraştım çıkmaya düze

Sersem,sersem ortada gezdim
Gün gelip hayattan bezdim
Rabbim yanıltmasın baştan
Uyandım korkunç bir düşten

Anladım ki yanlış yaptım
Bir çuval inciri mahvettim
Biraz daha devam etsem
Din imanı kaybederdim

Askerliği yapıp geldim
Zannederim adam oldum
Artık şükredenlerden idim
Sıkıntılar geçti gitti

Şükür çok güzel bir şey
Derken geldik orta yaşa
Başladık yeni bir işe
Sağlık istediğim tek şey

Ben sınırdan böyle döndüm
Nefsimi, şeytanı yendim
Yüzümü ALLAH a döndüm
Rabbim beni sen af eyle

Anladım isyan çok kötü
Üstüne geliyor her şey
Müminin yapması gereken
Şükür,dua ne güzel şey

Gelmeyen olmazmış başa
Daim takva üzere yaşa
İsyankar olup sen haşa
Vurma başın taştan taşa

( Ebedi Alemde Ruh İdim başlıklı yazı erol-bora tarafından 24.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.