Ebedi Alemde Ruh İdim
Ebedi alemde ruh idim
Sınav için yola çıktım
Şu dünyaya geldiğim de
Küçük masum bir bebektim
Adıma Erol denildi
Kısmetim hak’tan verildi
Türlü nimetler serildi
Önüme şükredeyim diye
Gençken kıymet bilmedim
Nimeti hep küçümsedim
Kısmetim daraldı birden
Genç çağım geçti aniden
Büyük bir boşluğa düştüm
Elimden tutan hiç olmadı
Tırnağımla kaza,kaza
Uğraştım çıkmaya düze
Sersem,sersem ortada gezdim
Gün gelip hayattan bezdim
Rabbim yanıltmasın baştan
Uyandım korkunç bir düşten
Anladım ki yanlış yaptım
Bir çuval inciri mahvettim
Biraz daha devam etsem
Din imanı kaybederdim
Askerliği yapıp geldim
Zannederim adam oldum
Artık şükredenlerden idim
Sıkıntılar geçti gitti
Şükür çok güzel bir şey
Derken geldik orta yaşa
Başladık yeni bir işe
Sağlık istediğim tek şey
Ben sınırdan böyle döndüm
Nefsimi, şeytanı yendim
Yüzümü ALLAH a döndüm
Rabbim beni sen af eyle
Anladım isyan çok kötü
Üstüne geliyor her şey
Müminin yapması gereken
Şükür,dua ne güzel şey
Gelmeyen olmazmış başa
Daim takva üzere yaşa
İsyankar olup sen haşa
Vurma başın taştan taşa
(
Ebedi Alemde Ruh İdim başlıklı yazı
erol-bora tarafından
24.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.