S Ö Z Y A Ş L A R I M
Albümler arasında kalmış, sararmış bir fotoğrafta bitiyor ömür dediğimiz şey. Sevgi yüreğimizin derinliklerine işliyor. Özlem duyuyoruz gün gün geçmişimize ve geçmişimizdeki kişilere. Bir gün bizler de geçmiş olacağız bu hayattan. İşte bu yüzden kırmayın kimsenin kalbini; bırakın da mutlu bir anı olarak kalalım gelecektekilerin zihninde…
İçimde; kocaman bir yürekle, hayatın her evresinden geçmiş, yeri geldiğinde melankolik, yeri geldiğinde bir çocuk kadar masum, yeri geldiğinde de işveli ama acıların en kötüsünü görmüş, hayatın hep diplerinde çürümeye yüz tutmuş ama hiçbir zaman umudunu kaybetmemiş bir kadın var…
KURTAR BENİ ANNEM
Hani trenler geçerdi kapımızın önünden.
Penceremizi her açtığımızda
Portakal çiçekleri kokardı odamız.
Bir umudumuz vardı,
Bir de yıkılmayan gururumuz,
Bir de yalancı dostlarımız,
Anımsar mısın annem?
Şimdi ne umudumuz,
Ne de yalancı dostlarımız var.
Artık penceremi her açtığımda
Portakal çiçekleri kokmuyor odam.
Artık trenler de geçmiyor kapımın önünden.
Yalancı dostlarım yok.
Bir umudum kaldı geriye
Bir de yıkılmayan gururum.
İstesem de geri dönemem anne
Eğemem başımı önüme
Bakamam o sahte insanların yüzüne.
Ben şu an çok garip bir yerdeyim
Burada mevsimler farklı.
Sanki güneş hiç doğmuyor,
Sanki mevsim hiç bahar olmayacak,
Sanki bir daha buluşamayacak,
Senin sıcak ellerinde ellerim.
Gel beni bul annem,
Kurtar beni bu karanlık hücrelerden.
Kurtar beni Annem.
Melike Melis - Ankara/ Sincan
(
S Ö Z Y A Ş L A R I M başlıklı yazı
Melike MELİS tarafından
5.09.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
