Bir Adın Kalır
Eflatuni yalnızlığım düşüyor şarabi akşamlarıma
İçimde dünden kalma bir kız çocuğu,
Mahzun, biraz da ağlamaklı
Manolya kokulu bir bahçede koşuyor yine
Dizleri değil,bu kez yüreği de yaralı
Sensiz evimin soğuk penceresi
Karanlıktan ürken bir sokağa bakıyor
Her köşe başında bir kurt kapanı var
Kaptığı ellerinde kalıyor
Korkuyorum...
Çığlıklarım sessizliğe dönüşürken
Avuçlarımda haziran geceleri yanıyor
Aşkı-ı memnu bir sevda
Deniz fenerlerine dilek ışığını asıyor
Ve, gözlerim gözlerini ilk defa tadıyor
Halbuki,bilsen...
Kimliksiz bir savaşta
Künyesiz bir nefer gibiyim çok kere
Kitaplardan öğrendiklerimi
Yazıyorum duvarlara ürkek fırçalarımla
Yasakları deliyorum asi bir yürekle
Koşarak yine sana geliyorum
Seviyorum...
Bu keşmekeşte bile seni
Tüm hücrelerimde adın mıh gibi
Sensizlikte bilsen ki
Her bir zerrem nasıl dağılır
Sevdiğim,herşeyim...
Tanrıdan sonra içimde
Bir adın kalır...
Yasemin Göksel
(
Bir Adın Kalır başlıklı yazı
YaseminGÖKSEL tarafından
26.09.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
