Belki ara sokağın birinde,
camları kırık bi dükkanım.
Belkide karanlık bir gece.
Savrulup bir yana atılan eski kitap,
kırık bir kalemim ben.

Islak kaldırımlarda yürürken
seni düşünmek acıdır.
Bütün yağmur suyu elime yüzüme bulaşır çünkü.
Bütün kir pas sakallarımdadır artık.

Seni, seni düşünebilmek seni.
Bütün yoksulluğunla düşünebilmek,
Duvarlara anlatabilmek seni.
Belki düşünürkende unutsam kendi çirkinliğimi.

( Seni Düşünebilmek başlıklı yazı BayYalnız tarafından 9/17/2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.