Online Üye
Online Ziyaretçi
o günden sonra oldu herşey…elimde değildi kendiliğinden olanlara, yaşanılanlara karşı koymak…şimdi nasıl engel olamıyorsam gözlerimin dalıp gitmelerine…omuzlarıma binen sahipsiz yüklere nasıl katlanıyorsam…olmadık zamanlarda çalan şarkılarda olmadık hüzünlenmelerime nasıl kızıyorsam…çok değiştim farkında olmadan…daha çok susuyorum mesela…rakı acı gelmiyor sek olsa da…çayın şekersiz de içilebildiğini öğrendim…oysa, içimdeki çocuk çıplak ayaklarıyla sokaklarda koşarken ben büyümeye henüz hazır değildim…ben değildim gördüğün…her gece rüyalarıma giren o gün, hayatımın dönüm noktası…geri kalan ömrümün her sabahı acılara doğuşum, çaresizliğin hınzır voltası ve her voltada “sen” oluşum…