Leyla
Ne güneşle kıyaslanırdı ne ayla leyla.
Kays’ın gönlünde büyüyen emsalsiz süveyda.
Geceye rengini veren siyahın ahıdır.
Aşk vadisinde yıllardır dinmeyen vaveyla.
Leyla, leylin semasında doğan siyah yıldız.
Leyla, leyle anlam katan fettan bakışlı kız.
Kays’ı mecnuna çeviren sızım sızım yara.
Aşk sayfasında gönül çelen efsunlu yaldız.
Bir ince sızıdır, aşkın efsane kızıdır.
Sünbülün has kokusu lâlenin cilasıdır.
Siyahın ahında özlemin son niyazıdır.
Sünbül kokulu sülüs, lâlede renk nazıdır.
Vav’ın alnında ışık, he’nin gözünde nemdir.
O, etten kemiktendir, sanmayın ki sanemdir.
Gönülde büyüyen çığ, imbikten süzülendir.
Leylin bağrında nokta,hiç bitmeyen matemdir.
Aşk çağında damgadır, adı tespih dillerde.
Efsane anlatılan aşk kokan mahfillerde.
Leyla, leylin gönlünde kara gözlü süveyda.
Işık ve ahenk odur emsalsiz kandillerde.
Mübarek saatlerde mahyalarda gülümser.
Leyl koynunda uyuyan fettan bakışlı dilber.
Onun gül hatrı için alev alır kandiller.
O yüreklerde ateş, tutuşmakta her seher.
Gam dağına kar yağar, Leyla gönle zor sığar.
Divit adını yazar, sevda sözü yasaklar.
Mecnun, çöllerde leyla leyla diye sayıklar!
Ne yürekte yağ kalır ne de kandiller yanar.
Ankara,01.10.2009 İ.K
(
Leyla başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
2.10.2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
