Olmasa gülüşünün
o efsane ışığı
Yazamam bir
tek dize naçar kalır kalemim
Sarmasa şu
gönlümü hep hüzün sarmaşığı
Kelimeler dökülür
dile gelmez elemim
Her söze
vesile sen sanki ben şair miyim
Peltek seye
manayı katansın gülüşünle
Dilinde gülleşir
söz billurlaşır kelime
Turnalar
avunurlar o emsalsiz düşünle
Sözün miadı
dolar sözcükler lime lime
Her söze
vesile sen sanki ben şairi miyim
Senden huruç
eder sır halelenir gülüşün
Şiire kapı
açar gözlerindeki mana
Kalemime kol
kanat erguvan renkli düşün
Efsane hâlin
yansır ışık ışık zamana
Her söze
vesile sen sanki ben şair miyim
Harflerle ünsiyeti
sayende öğrendim ben
İki kelime
bilmem inan senden maada
Cümle yazdıklarıma
emsalsiz hâlin neden
Bana şiir
yazdıran sendeki eşsiz eda
Her söze
vesile sen sanki ben şair miyim
Sanki ben
şair miyim bir söze dönmez dilim
Kalemim kadit
kalır mevzu olmaz isen sen
Senin kayıtsızlığın
kalemimi yoran im
Zarafetin kaleme
yol gösteren has desen
Her söz
vesile sen sanki ben şair miyim
Ankara,
22.09.2015 İbrahim KİLİK