Online Üye
Online Ziyaretçi
“-ileşber”dedim ya…
betim benzim atdıı
sesim soluğum getdiii
ağşamüstü ilamba pacası gırmışlayın
yedi gat yerin dibine girmiş vaziyette
bütün sınıf perli perişan,
öldük öldük getdiiik
sıra dayanı peşin yediğimiz uçu bizi
bu sefte kesin bizi daha böyük bi felaket bekleyoru gari
amma ne..
ö(ğ)retmen ebi-cetti yasakladığına göre
me(üf)etdiş kesin bundan nefret ediyo olmalı
ya bi ileşber tarafından başına bi iş getirildi, kimbili
ya da güce filen mi görüldü ki
yazık.. yaa!! kimbili neye tisgindi
gariban..
elhasılı kelam, biz fücceten[1] .oku yedik..
isder misin hinci
üsdelik öretmen de dahil;
meetdiş tarafından zıpıdılalım
nayeti belli..
hepiciğimiz sıra dayanın fevkinde bi cezayı hak etdik,
hakgatan yaaa…
mü(f)etdiş döğmeye benden başlarsa
“ileşber” dedik ya gari
Allah beterinden saklasın, bak gör gari Alla(hı)m
Yarabbim bak gör gari
ne olacaksa olsun bitsin
alacağımız cezadan daha acısı bu işte
beklemek…
o.. birkaç saniye de olsa beklemek.. hani..
zobadaki çıtırdayan çalının bile sesi duyuluyo gari..
adam sakin, neşeli, yumuşacııkk
“-ne güzel” dedi
…
“-rençber eker
değirmen un eder
fırın ekmek
annelerimiz yemek”
sınıf gülüştü
ama temkinli
avına yaklaşan kedi ğibi
dıkgatlı
çok dıkgatlı
“-köylüler buğday yetiştirmese
değirmenler neyi un edecek
fırınlar ekmeği neden yapacaklar
biz ne yiyeceğiz
değil mi çocuklar”
içimizde ne değirmeni gören var
ne fırın ekmeğini bilen
bak adam da tandırı bilmiyor..
sonra..aklıma geldi
“çivtci”
emme neye yarar
önce içimden müetdişe söğüyodum
bu gadar möhüm mü,
haralda bi iş yapıyo bobalarımız
sanki varıp da bi ucundan
dutuvucan mı,
döyüs!!
ne yaparsa yapar
sana ne!
sonura öretmene söğmeye başladım
tabii içimden
sanki metdiş ayrı bi dünyadan geldi
ne yani adam ileşberi bilip duru
ileşberin ne yapdığını da
(neye bizi sıkışdırıyon
çivtci olsa n’olcak
şeeyyy; ileşber olsa ne
bobanız yaptığı işden memnin mi
garnınız doyuyo mu
bobalarımız çocuklarının
ileşber olmasını isder mi
sen öretmenniği burağıp
bobam gibi çivte geder misin
…..
sen asıl ona bak
^+%&/()=?)
[1] fücceten / hücceten : aniden, birdenbire (ölmek için), burada topyekün (ölmek) anlamında kullanılmaktadır