Seni ilk gördüğümde sonbahar idi mevsim. 
Bir efsane tebessüm suretine nişandı. 
Işıl ışıl bakışın oldu bardağıma im. 
Çayı seninle sevdim ve saat hüsnü andı. 


Çaya süzüldü hüsnün demliğimde daima. 
Burnun hep Kafdağı’nda kirpiklerinse hançer. 
Buz misali tavrında ayrılıktı hep ima. 
Boynuma sarıl demem bari bir kez selam ver. 


Çayı sevdim yerine yokluğunda dem be dem. 
Demliğim vefa gülü semaverim can dostum. 
Yazdıklarım çayadır sana değildir sitem. 
Ne bana vefa göster ne de benden vefa um. 


Sonbaharda açan gül tez solarmış gönülde. 
Şebnemin gamzesinde hatıralar donarmış. 
Artık seni bıraktım sonbahardaki gülde. 
Her sonbahar yüreğim gül teninde kanarmış. 


Yazdığım tek mısraa değmezsin biliyorum. 
Çaya karışan gamzen damağımı burar hep. 
Haberin olsun seni kalbimden siliyorum. 
Ben vefasızsam şayet sensindir buna sebep. 
Ankara,17.11.2013 İ.K 





( Sebep başlıklı yazı İbrahim Kilik tarafından 17.11.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu