Renkleriyle Üşümek O İlk Yalnızlığın
aklına gelecek
çok ayaklı bir ağacın kıyısından geçeceksin
renkleriyle üşümek o ilk yalnızlığın
nasıldır bileceksin
peki ya aşk
sarhoşluğumuzun dibinde
hesabını soradursun geçmişin
yatıştırır mı dersin biraz
denemeler yağmuru çoğul serzenişler patikası
haydi istediğin kadar bağır
bağır bağırabildiğin kadar
uykular bile yetmiyor unutabilmek için
ne değişti ay mı
güneş mi sabahı bekle
cinler duman olup kirpiklerinden aksa ciğerlerine
girmeyi bilmiyorlar mı sandın
o kahrolası kederlerine
öyle san
suya bakarken ve gümüş bir yola
ufukların uzağına kara bulutlar değmiş olsun
sen o çirkin içinle olduğun yerde bekle
birileri aynı yerde
ne düşünüyor denildiğinde
aniden kuşlar başlata bilir şarkımızı
yoksa
ağlıyor muyuz sessizce
yaşananlar benim olduğu kadar
beraber paylaştık gökyüzünün güzelliğini
ırmağa sor ya da buluta
istersen toprağı eşele sor solucana
kirlenmiş bir menzile dökülürken unutulanlar
hatırlatır sonsuzluğu
istemediğin kadar...
(
Renkleriyle Üşümek O İlk Yalnızlığın başlıklı yazı
molilaz tarafından
18.12.2013 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
