Kendimi bohçalıyorken kendime
Şiire yer kalmadı içerimde
İhtimalsiz ihmaller durağında indi aşk
Adımlarına sakladığı sıkboğazlığıyla
Eskiyordu yollar eskimeyen şarkılarda
Ninniye eşlik eder gibi
Sallanıyordu gölgesi
Bir kova toplamışken izini
Burun farkıyla kayboldu
Bir sokak ötesi
İnmeli miydim
Peşinden sallana sallana gitmeli miydim
Kaskatı kesilmiş hislerin
Soluk benziyle mi seslenmeliydim
Durmayacak duymayacaktı nasılsa
Sesimde var olmuş bir cumartesi
Ve aşk pazar düştü sol yanıma
Habersiz indi gözlerimin tentesi
Neden bu kadar şımarık gölgeler
Gece gecikmişliğine mazeret ararken
Niye küskün durur yıldızlar
Ay dilini mi yuttu yoksa
Denizde dünden kalmaların peltekliği
Yüreğim dalgalanır durur
Yamacına martı konmuş yakamoz ertesi
Anne
Göbeğimi saman yoluna mı attın sen
Silik puslu bir ömür bundan mıdır
Uzaklar gözlerime tünemiş baykuş
Hu çeken dilimde sözlerim buğulandıkça
Alın yazımda göz gözü görmüyor
Sil anne sil
Dudaklarımın camını
Yine zifir karanlık bak bir harf ötesi
Niye düşürdün beni
Rahminin cebinden
Yamamak aklına gelmedi mi
Doğumla ölüm arası günleri
Açılmaz mühür sanki nefes
Ciğerimde ıslak ıslak sırıtıyor gene
Öksürük kesen olsun hadi varlığın
Nasırlı ve kına kokan ellerin
Gezinsin saçlarımın kuytularında
Ya da yeniden doğur beni
Bir türlü aklımdan gitmiyor
Avuçlarının anaç destesi
Kaderin giriş anahtarı sensin anne
Kapılar duvar gibiyken önümde
Kaç bahara merhaba diyecek söyle
Dört duvar arasında sıkışmış yüreğim
Aklım kireç kuyusu gibi yutuyor dünleri
Gözlerimi tecritleyen akşam üstleri
Kızıllığa alışmak üzere g/özbebeklerim
Keşke hiç büyümeseydim
Bayramlığını bekliyor çocukluğumun arefesi
Kız bağır çağır
Yine ardımdan naylon terlik fırlat anne
Bundan öte canım daha nasıl yanabilir ki
Dilimde senden yadigâr aşk bestesi
Kısır döngüler
Tetiklerken yalnızlığı
Kendimi sorguluyordum kendimle
İçimde bir sendin bakir kalan
Bir sen anne
