Online Üye
Online Ziyaretçi
KUDRET AĞACI
Şu dünyada kudret
ağacının bir meyvesiyim
Güneşin
nârındandır kendime has rengim
Sadece, dışarıdan
renkli görünür kaftanım
Tadıma varmak için
kabuğumu soy derim
Ağaç vesile,
tadımı topraktan aldım
Özüm süzülerek
geldi, onun için bahtiyarım
Güneş’i gördüm
gökkuşağıyla, yağmur ardından
Süzüldüm arındım,
şükür ile ıslandım
Kimi gece bakıp,
gördü gri ya da kara
Kimi gündüz
aldandı yeşil, sarı, allara
Kimi erken
yokladı, buruktu tadım
Hamdım, piştim,
hazırım güzel canlara
Ey dost! Sevgiyle
pişirdi kudret ağacı
Cem olduk, can
dostlara sunduk aşkı
Ne buldunsa bil ki
sebep gönül gözün
Böyle kabul et,
kusursuz uman çeker sancı
Bî’dil Enver ÖZKAN
Yazarın
Önceki Yazısı