Online Üye
Online Ziyaretçi
Gitme
Ben varlığında ki mutlulukta değil,
yokluğunun verdiği acıyla yazıyorum. Gidecekmişsin gibi kalışlarını izliyorum.
Bekliyorum.
Bir gün sessizce yok olacaksın aydınlattığın
karanlığımdan. Ben yine karanlığıma
hapsolacağım.
Hep böyle kal.
Hep kal böyle.
Böyle hep kal.
Sana kal demekten başka çarem yok!
Çaresizliğimden çaresiz duruşlarım.
Her hikâye mutlu sona
kavuşmaz. Kavuşamadım.
Evet, yazıyorum yine! Belki anlamsız oluyor
cümlelerim, bir birini tutmuyor kelimelerim.
İyi değilim ki ben! En son sana ‘Gidiyor musun? ‘ dediğimde iyiydim. Sana kal derken karanlığıma gömdüm kendimi,
toprağımı avuçlarımla serdim üzerime.
Günahtır, yazıktır gitme.
Gidersen Güneş hiç doğmayacak, Ay yerini
bulmayacak.
Sana ihtiyacım var gitme.