Ne yorgunluktan
                                                 Ne açlık, susuzluktan
                                           Ne de soğuktan yakınmadık
                                      Yüreğe alınmadığımız hikayeler kadar
                                    O hikayeler ki kahramanı "yar" olsa da
                                                        Konusu bizdik

Kimi zaman hüzünlü şarkılar dinledik
Başımızı eğip
Kimi zaman, yağmurlara yardım ettik
Gözyaşlarımızla
Her karesi ezberimizdeydi, film karesi gözlerin
Her hecesi ezberimizdeydi, dil yaresi sözlerin

                                                    Nice sahillerden
                                      Nice kuş cıvıltılarından anılar sakladık
                                                       Sevgimizde
                                  Asık yüzlü sevdamızın dümen suyuna gittik
                                               Terk edilmemek adına
                                    Hayatımız birleşti, ayrılmamız zor dedik
                                              Çünkü döller vermiştik

Her seferinde biraz daha kopuk kopuk yaşadık hayatı
Yalnızlık zindanına atılmamak adına sustuk
Ama her seferinde biraz daha koptuk sevdamızdan
Vazgeçilmezimiz sandık cananı
Lakin
Aldandık
Gün geldi düşman görmesek de, yabancı gördük onu
O belki yardı, ağyardı 
Belki de hikayenin baş kahramanı gözleriydi
Fakat hikaye bizim hikayemizdi

                                      Ağaçlar ve dalgalar gibi dayanıklıydık
                                         Yedi defa açtık, yedi defa solduk
                                    Geceyle güneşi bir birine karıştırır olduk
                                       Onca değişim içinde hiç değişmeyen
                                                       İyi insanlardık
                      Ancak bir başka ruhun derinliklerine inmek o kadar zordu ki
                                                  Adı sevdamız da olsa
                                                       Hep zorlandık
                                                  Ya da hep horlandık

İdolümüz kumsalda el ele ömür boyu gezecek bir aşktı
Gözlerine baktığımızda içimizden bir şeyler kopsa da önceleri
Sonra biz bakmaya çalışsak da, bakan olmadı gözlerimize
Gün oldu mutsuz kadınları oynadık yas içinde
Gün oldu mutsuz erkekleri oynadık hırs içinde
Sonra birer birer öldüler
Kalan ufak tefek sevgiler

                                         Bir düş içinde yükselirken aşklarımız
                                           Adım adım indik aşağılara doğru
                                                    Ne düş kaldı, ne rüya
                                                     Ne hikaye ne masal
                                                  Sadece bir gerçek vardı
                                                           Hikaye bizim
                                                        Kahramanı yar'dı...

                               Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN

( Bizim Hikayemiz başlıklı yazı MehmetFikret tarafından 29.01.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
 

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu

EdebiyatEvi.Com | Edebiyat ve Kültür Platformu