Mor dağların arkasına,
Tutup attık karayazıyı.
Şehirleri terk edip,
Maviye ve yeşile adadık kendimizi.
İnleyip, uğuldasa da rüzgâr,
Alnımıza yazılsa da fırtına,
Artık sus yerine;
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Gözünü açtık kör sevdaların,
Matemleri unutup,
Yar gözüyle baktık dünyaya.
Umarsızca yaşayanların inadına,
Sevip sevilip
Halen göremeyenlere inat,
Sevmek bir sanat
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Yıldız ısmarladık bu gece,
Söz verdi Gökyüzü yağacak,
Ve parıltısı aşk kokacak.
Rayihasıyla,
Önce kirlenen sevdaları yunup
Sonra el ele tutuşup,
bahar çığlıklarıyla
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Sevdalı gecelerin dinginliğinde
Işıl ışıl taçlar yapacağız,
Melekler raks edecek bizimle.
Kurduğumuz yeni dünyada,
Gülen gözlerine baktıkça,
Güleceğiz
Ve birlikte
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
Azrail bekleyecek biraz daha,
Yeri ısıttı ama daha göğü ısıtamadı sevdamız
Hele bir gökyüzünü de yakalım,
Hele güneşi bir kıskandıralım.
O zaman ölüme,
Hoş geldin sefa geldin derken,
Seninle son defa
"Coş be yüreğim!" Diyeceğiz.
03 Mayıs 2024-Saat 23.05
Güzelçamlı/Kuşadası
Mehmet Fikret ÜNALAN
