Gül Peygamber
571 yılında, o gece,
Nur indi yeryüzüne,
Rahman,bir elçi daha gönderdi,
O en büyük peygamberdi.
Putlar attı kendini yere,
Gül kokusu sindi yere göğe,
Anlını öyle bir koyardıki secdeye,
Dualarla süslenirdi kabe.
Bir nurdu o cennetten gelen,
Güneş bile utanır saklanırdı öteden,
Rahmet yağardı ona en yüksek kürsüden,
Cennet kapısını açtı ümmetinin önünden.
(
Gül Peygamber başlıklı yazı
Ene Araf tarafından
1/31/2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
