Öylesine geniş ve sevecen ki yüreğim
Suskun odama sığdırmışım her şeyi
Çağlayan özlemlerim
Mutluluğumun düşüdür belki
Bazen akan yaşlar
Yağmur tadıyla sararken gözlerimi
Bazen de damla damla deniz olup
Okyanuslarda boğulurum
Her sabah güneşin ilk ışıltısı yüzüme vurduğunda
Halen hayattayım demek bile
Ne güzeldir yaşamak adına
Mest olurum dünyanın nefesini içtikçe
Ve o kadın gelir aklıma
Acaba bugün de mutsuz mu diye?
Keşke benim gibi olsaydı, üzülmeseydi hiç bir şeye
Yoksa ben mi bastırıyorum mutsuzluğumu
Kim bilir belki de?
O kadın, evet o kadın
Nedense hep onu düşünür oldum bugünlerde
Nedense hep hayalimde
Karanlık gecelerde seçerim göz bebeklerini
Ve düşünürüm hiç bitmeyen hüznünü
Neler var kim bilir?
O mestinaz güzelliğinin ardında
Naz sarhoşu desem değil
Neden yitirmiş, hayata dair tüm ümitlerini
Hani deşmek istemedim değil dertlerini
Sanki paylaşmak ister gibi
Sonra birden kalınlaşan bir duvar girer aramıza
Anlayamadığım bir hüzün çöker yine kadına
Baş ağrılarının altında yatan ne tasalar var anlatamadığı
Susmakla, susmamak arasındaki gelgitleri
Matem olup çöker yüreğime
Of ne zor beklemek
Dipsiz uçurumlardan geri dönecek mi?
Yoksa eriyip gidecek mi gözlerimin önünde
Neden düşünüyorum hep onu?
Bugünde yine hüzünse arkadaşı
Ona ne söylemeli?
Bu gecede mi bütün uykusuz gecelerinde olduğu gibi
Efkarla mı kapatacak gözlerini
Ve yarın yine mi geç saatlerde alacağım merhabasını
Yine mi geç saatlerde anlatacak veya anlatmayacak
Özlemlerini...
Yazan Ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN
(
O Kadın başlıklı yazı
MehmetFikret tarafından
15.02.2014 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
