BURSA’DA ZAMAN

 Türk ruhunun izlerini, en halis duygularýný içinde barýndýran yeþil ve su gibi kavramlarýn gerçek manasýyla buluþtuðu, manevi çehresiyle zamana meydan okuyan ve yüzyýllarýn tozuna raðmen parýldamaya devam eden heybetli ve bir o kadar da mütevazý bir þehir. Yeþilin tonlarýný baðrýnda taþýyan ecdadýmýzdan bize kalan Osmanlý’ya baþkentlik yapmýþ, ulu çýnarlarý, çinileri ile yeþile bezenen Bursa. Evliya Çelebi’nin ifadesiyle “Ruhaniyetli þehir.”

  Orhan Gazi’nin “Beni bu gümüþ kubbenin altýna gömün.” diyerek son hedefini gösterdiði fakat ömrünün Bursa’nýn kapýlarýnýn Osmanlý’ya açýlýþýný görmeye yetmediði halisane bir mekân. Diðer bir deyiþle Prusya. Osmanlý ile farklý bir çehreye bürünen ticaretiyle, ipek yoluyla, hanýyla, hamamýyla, camileriyle zümrütlere elmaslara bezenen arkasýný Uludað’a veren bir þehir olarak karþýmýza çýkar. Ve artýk Prusya deðil, Bursa vardýr.

  Bursa öyle çok güzelliði bünyesinde barýndýrýr ki insanýn düþüncelerini karýþtýrýr, nereye gideceðini, ne yapacaðýný, hangi birinden baþlayacaðýný þaþýrtýr insana. Sokaklarýndan dolaþýrsýn, birazda gezinirsin. Zamanýn mefhumunu kaybedersin burcu burcu tarih kokan sokaklarýnda. Etrafýndaki manzara düþüncelerindeki hatýralara ait zamanýn geri dönüþüne eþlik eder. Attýðýn her adýmda bambaþka zevki ve sürekli deðiþen atmosferi tadarsýn. Karþýna çýkan bir cami, bir türbe, bir han, bir çýnar, bir çeþme geçmiþi hayal ettiren zamanýyla yakalar sizi. Dalýp gidersiniz bundan sonra. Ayaklarýnýz sadece duygularýnýzý izler ve farkýna varmazsýnýz bunlarýn.

  Bursa’nýn havasýný soluduktan sonra simgelerinden biri olan, ihtiþamýyla, duruþuyla kendisine hayran býrakan, her bir köþesi tarih kokan Bursa Ulu Camii. Bursa’nýn kalbinin attýðý bu cami Yýldýrým Bayezid tarafýndan Ali Neccar’ýn elleriyle yoðrulmuþ ve 1396-1399 tarihleri arasýnda yapýlmýþtýr. Avlusu, mimarisi, manevi atmosferi ile farklý boyuta götürür insaný. Olduðunuz andan çok uzaklara gidersiniz bu caminin havasýný soludukça. Evliya Çelebi’nin ifadesi ile “Bursa’nýn Ayasofya’sýdýr Ulu Camii.” Bursa’nýn içini görmek, ruhunu hissetmek ve tam anlamýyla yaþamak için Ulu Camii gezip görülmesi gereken bir mekân.

 Ulu Cami’nin baþ döndürücü güzelliði ile sersemledikten sonra biraz yorgunluðunuzu atmak, zaman ve mekân kavramlarýný unutmak, düþüncelerin yoðunluðundan kurtulmak ve sadece o aný yaþamak için yeþilin rahatlatýcýlýðý ile buluþursun Yeþil Türbe ’de. Turkuazdan maviye dönen türbenin rengi çeler gönlünüzü. Mimarisini yakýndan gördükçe içinde tutuklu kalýr, çýkamaz olursun. Üstünüze serin gölgesini düþüren çýnar aðacý ile kendinizi artýk dünyadan soyut bir varlýk olarak kabul eder ve cenneti halüsinasyon þeklinde gördüðünüzü zannedersiniz. Rüzgârýn sesini dinlersiniz yüzyýllýk aðaçlarýn gölgelediði bahçesi, eþsiz mimarisi, mistik atmosferi ile. Ve bu arada öðrenirsiniz Mehmet Çelebi tarafýndan Hacý Ývaz Paþa’ya yaptýrýldýðýný ve kýrk gün sonra vefat ettiðini ve son olarak Osmanlý mimarisinde tüm duvarlarýn çini ile kaplý olduðu tek türbe olduðunu.

  Þehrin bir de mihmandarlarýný hatýrlarsýnýz. Emir Sultan gibi, Üftade Hazretleri gibi, Molla Hüsrev gibi, ilk þeyhülislam Molla Fenari gibi ve mevlidin musannifi Süleyman Çelebi gibi… Þehre asýl mana kazandýran; havaya, suya, topraða faklý kokular katan, insanlarýn kalplerine nakýþ iþleyen insanlar. Asýrlar geçse de asýrlara mana yükleyen ve hiç unutulmayacak naralar atan insanlar. Cevheri iþleyip parýldayan bir elmasa çeviren sarraflar. Bursa gibi bizlere memleket býrakan aziz insanlar. Bursa’da böyle insanlara kucak açmýþ aziz þehir. Su ve yeþilden ibaret olan, su gibi aziz þehir.

                                                                                 FA