Aban'ta Sen
Bardağa tebessümle bakarken bir tanem sen.
Güneş süzülür çayıma badem gözlerinden.
Üşürken yüreğimi ısıtır sesin dem dem.
Büyülü bir masal sonbaharda Abant ve sen.
Sanki yeni düşten uyanmış gibi.
Bir ceylansın mahmur gözün sahibi.
Gözlerimi alamam gözlerinden.
Meserrettir gözlerimin nasibi.
Ağaçlardaki telaş bir dahaki bahara.
Ayrı bir anlam katıyorsun sen sonbahara.
Çayını hep gözlerime bakarak yudumla.
Kaybolursam gözlerinde yüreğinde ara.
Abant’ta bir fasıl senin gülüşün.
Çayını yudumla aşkımı düşün.
Bir parantez açtım bakışlarına.
Tabiriyim gördüğün aşklı düşün.
Ortağız üşüyen ağaçların telaşına.
Aşkımız girdi girecek on sekiz yaşına.
Biz de sonbahara giriyoruz yavaş yavaş.
Alışmalıyız nilüferlerin gözyaşına.
Doyumsuz bir andır sonbaharda Abant ve sen.
Ankara,19.10.2009
(
Aban'ta Sen başlıklı yazı
İbrahim Kilik tarafından
10/19/2009 tarihinde sitemize eklenmiştir. Sitemizde yayınlanan eserlerin hukuki sorumluluğu , kullanılan materyaller ve yazının içeriği yazarlarına aittir.İzin alınmadan kaynak gösterilse bile sayfamızdaki eserler başka yerde yayınlanamaz. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. )
Okuduğunuz Yazının Site Kurallarını İhlal Ettiğini Düşünüyorsanız, Site Yönetimine Bildirmek İçin Tıklayınız.
