İŞTE SEN
sen bilmiyorsun ama
ben
sen yokken bile seninle yaşıyorum
nasıl mı?
işte böyle,
işte sen diye başlıyorum satırlarıma
sabah oluyor
işte sen diyorum doğan güneşe
sabah ezanıyla başlıyor her şey
dualarımla çıkıyorum yola
adına sen dediğim caddelerde bile
her adımda adın geçiyor içimden
her ne alsam ellerime
önce sana yakıştırıyorum
biraz senden biraz benden bahsediyor
ve susuyorum
ama içimden sessizce seninle konuşuyor
işte sen diyorum!
ama işte sen bilmiyorsun
sözüm ona
hayal bile edemiyorsun
gölgene sığınmışım
ardından geliyorum usulca
konuşmuyoruz ama
dinlemek için bir yürek var sol yanımda
onu dinliyorum yokluğunda
hani varmışsın gibi
ellerimden tutmuşsun gibi
seninle yürüyorum bu şehrin sokaklarında
öğle ezanı okunuyor
güneş tepeden bakıp terletiyor
işte o an!
ikimizi bir görüyorum yere baktığımda
dualarım kabul olmuş gibi
şükrediyorum Allaha!
gözlerim bir an kapanır gibi oluyor şimdi
belli ki ikindiye vurmuş saatler
biraz biraz ardıma düşüyorsun
göz kapaklarım düşüyor aşağıya doğru
şöyle bir içim geçmiş ki
açtığımda gözlerimi
sanki
bir ömür geçmiş gibi uyanıyorum
oysa
bir iki dakika kapatmıştım gözlerimi
ama o iki dakikaya
bir ömür sığdırmışım seninle
hani sanki bir şaka gibi
akşam oluyor
kızılığına bulanıyor gökyüzü
ezanlar ise dört bir yandan sesleniyor
hava serinlemiş
sırtıma aldığım hırkanın
kollarından tutuyorum
biraz daha yaklaşıp
kendime sarıyorum
acıkmışım
içim karıncalanmış biraz biraz
akaşama kadar ki geçen bu zamanda
nasıl hissetmemişim bilmiyorum
sanırım galiba ben aşımı kalbinden!
suyumuda da gözlerinden geçiştirmişim!
yiyip içmişmişim gibi
seninle gidip gelmişim!
uyku bastırıyor
korkuyorum aslında başımı yastığa koymaktan
biliyorum ki
düşler bazen gizleniyor gecelere
biraz pencereyi aralıyorum
ve yine biraz dışarı baktığımda
ay ışığında gözlerin beliriyor
yıldızlar var dans ediyor
parlıyor
ve gözlerim sana
baka baka kapanıyor
ama yine sen!
evet sen!
işte sen diyorum gözlerimi kapattığım ilk anda
yanımdasın
hemen yanı başımda
göz gözeyiz
nefes nefese
düşlerimde bile
soluk soluğa
baş başa
uykumda bile
el eleyiz!
ve sabah oluyor
aynada suretin
işte sen diyorum usulca
sana bakarak uyanıyor gözlerim
ama sen! bilmiyorsun
oysa ben! sen yokken bile
seninle başlıyorum her güne
işte sana!
böyle açılıyor kapılar yüreğimde
işte bu yüzden
olmadığın hiç bir a'nı
hatırlamıyorum bile..
.
.
.
Mawish
.
.
.
İŞTE SEN - Mawish Şiirleri