Online Üye
Online Ziyaretçi
Belki tesadüfen karşılaşırız bir gün
Yüzüme bak ve gülümse o gün
Çünkü yokluğunda ben seni hep gülerken hayal ettim
Benim için artık bir ütopya olsan da
Tanıştığımız andaki heyecandayım hala
Eski günlerin tatlı anılarını hatırladıkça
Bunca zaman sonra bile bir kuş gibi çırpınıyor yüreğim...
Nedense geçmiş bazen ansızın siliniverir
Oysa ben bir türlü silemedim seni
Malum ya "Seni seviyorum demek"
Eski bir alışkanlık işte
Şakaklarımı okşayan beyazlık hayatın boyunduruğunda
Gün geçtikçe gümüşe çalıyor
Ve sıcacık ellerinin özleminde...
Yaratanın bize tanıdığı en büyük mucize yaşamak
Kendimce yaşamak güzel elbette
Ama seni yaşamak bir başkaydı
Seni yaşamak özgürlüktü
Şimdiyse tutsak yüreğim...
Hatırlar mısın? Demiyeceğim
Belki de anılar hiç yaşamamalı
Hem sen zaten çoktan unutmuşsundur her şeyi
Tüm kalbini kendini sevmeye vermişsindir
Benim
Elim boşmuş
Bir yanım yarımmış
Umurunda mı?
Sen yoksun ya, rahatça konuşuyorum işte
Yok sarhoş falan değilim
Senden sonra hep böyleyim...
Şu rüzgar, hani hep eser ya burada
Sersem ediyor kafamı
Bu havaların getirdiği bir direniş yüreğimde
Sonra rüzgar geçince birden uyanıyorum
Yani diyeceğim aldırma sözlerime...
Burda halen deniz mavi
Gökyüzüde öyle
Yine sabahları kuş cıvıltıları ile uyanıyorum
Mis gibi çiçek ve ıhlamur kokuları cabası...
Kahvaltıda
Yine domatesleri ince ince dilip
Üzerine zeytinyağı ve kekik koyuyorum
Her şey aynı anlayacağın
Tek eksik sensin
Ama o kadar da olur değil mi?
Yıkık umutlar
Üstü örtülü anılar
Onun dışında her şey var
Son tango bu olur o kadar...
Yazan ve Seslendiren Mehmet Fikret ÜNALAN