Online Üye
Online Ziyaretçi
usulca gecenin karanlığına sığındı
çırılçıplaktı düşünceleri hülyaları
gecenin gölgesine bakındı kendisine
bakındı
gece ve kendiside simsiyahtı
hayallerinin kırılmış aynasında
bakındı
kesilen nefesi ile karanlığı soludu
hayallerine gecenin ayazı eşlik
etti
sessiz derin bir uykuya daldı
gecenin soluğunda düşler
düşlerin sıcağında son zaman dilimi
gülümseken
gecenin ayazında son defa uykuya
daldı
bir andı gecelerin ayazında
düşlerin sıcağında yatılan
bir zamandı gecenin karanlığında
düşlere uyumak
uyumak ve son defa düşlerin
vadisinde gezinmek
düşlerin yalan olan anında
gerçek olan sonsuz hayatta dirilmek
düşler hayaller ihanetler olmadan
yaşamanın tadına varmak
bu gerçek olan yaşam içinmi idi tüm
korkular
sonsuz huzurun sonsuz güzelliğinde
mahrum olmak içinmi idi tüm çabalar
gerçek yaşam içinmi yıllarca
beklemek sonunda gerçeği yaşamak için kaçmak
bu yanılgı ile yaşatılan hayatı kim
sundu edepsizce
sonsuz güzelliğ kazanmak için
yolları kapatan kim di
yıllarca kaçınılan sonsuz huzuru
bulmak ne güzeldi
huzurun huzur sessizliği içinde
huzuru bulmak ölüm ile imiş
ondanmı ürgan kaldı hayallerimiz
yarınlarımız kin nefret dolu
yaşam dolu gönlümüz ondanmı korku
ile doldu huzurun vadisinde gezinmekten kaçan
kim saldı huzur dolu mezardan kin
nefret ile kaçmanın ifrit dolu bakışlarını
emaneti alan el ruhuna uzandı çekti
aldı emaneti
dokunanın dokunuşunu parmak
uçlarında hisetti huzur ile
huzur dolu sonsuzluğa giderken son
defa
yer yüzünde yatan kendine bakındı
usulca ve sessizce
Mehmet Aluç