zayýf düþtüm senden sonra bir kuru dala benzedim

aþksýz ve susuz kalmýþ gibi çatlayacak ve kýrýlacak gibi

o kadar zayýfladým ki tabiri caizse bir deri bir kemik kaldým aþkýndan

iþtahým kesildi sevmelere

sana acýktým hem de  nasýl biliyor musun

karným mideme, midem de kalbime yapýþmýþçasýna

susadým sana hem de nasýl anlýyor musun

suyun ortasýnda dudaðým çatlamýþçasýna

artýk bana gýda olsan da çare deðil olmasan da

damardan verilsen de çözüm deðil verilmesen de

aþkýna kurumuþ kalmýþým harbiden

kalbimden kýrýlmýþ kalmýþým sahiden

bir yorgunluk baþ gösterdi bende senden sonra

bir yorgunluk ki sorma düþman baþýna

gözlerim baþka gözlere bakamaz oldu

ellerim baþka elleri tutamaz oldu

hele kalbim baþka kalpleri sevemez oldu

önemsemedim ilkin gelip geçicidir dedim

seni sevmelerimin sonucudur diye düþündüm

adým atacak takatim kalmadý baþkasýna

meðer o kadar koþmuþum ki peþinden

düþmüþüm güçten anlasana içten içe çürümüþüm

devrilmiþim koca bir çýnar gibi ömrüne

artýk su versen de kâr etmez vermesen de

damardan girsen de boþ girmesen de

bir baþ dönmesi çýktý bende 

bir baþ dönmesi ki sorma  hep sensizlikten oluyor biliyorum

sensizlik ne de yaman kimse beni anlamýyor

nefes aldýrmýyor beni içine attýðýn hüzün

benim baharým senin güzün oluyor aniden

 senin gözün benim ömrüm oluyor birden

en ufak hatýrlanmýþlýkta dahi baþým dönüyor sana

aþkýmdan ne yaptýðýmý bilmiyorum ama

bak da gör ayrýlýðýn ne yaptýðýný bana

acayip bir sensizlik yaþýyorum ileri derecede kýrgýnlýk

öfkeden gözlerimde kýrmýzýlýk ve de müzmin bir kýrýlmýþlýk

bir terk edilmiþlik hissi sarýyor her yanýmý

caným yanýyor had safhada kurþun yemiþ gibi oluyorum

ölmüyorum ama sürünüyorum iþte

sürünüyorum ölmeden...

hekime götürüyorlar beni hem istemiyorum ki

hekim falan ilaç deðil bana ona  götürün 

bulayým þifamý diyorum ama kime, 

deve hendeði atlar ama bunlar, neyse

kalbi tetkikler ve tahliller yapýlýyor acil diye

her türlü film çekiliyor kalbim üzerine

gülüyorum sadece bu kadar da olmaz diyorum

ondan bana kalan tek þey bu kalp diye

dokunmayýn sakýn ona çünkü dokunuyor bu yaptýklarýnýz bana

dinlemiyorlar bile beni sanki kalbim bana ait deðil

sanki kalbim onlarýn oyuncaðý hürmet göstermiyorlar aþkýma

aþk üzerine odaklanýyorlar, aþktan þüpheleniyorlar

ve hemen teþhisini koyuyor hekimler

alkýþlýyorum caný gönülden beni size emanet edenleri

'korkma ve rabbinden asla ümidini kesme!' diye moral veriyorlar güya

"sen yetmezliði" varmýþ bende peh

reçeteme 'yirmi dört saat sen olacaksýn' yazmýþlar bir yaþam boyu

eczacý çocuk yazýyor tükenmez kalemiyle kalpten bir ilaç kutusunun üzerine

'aþk kalbine yirmi dört saat alýnacak' diye